Odpady drzewne, drewno poprodukcyjne, drewno odpadowe i drewno poużytkowe to kilka definicji asortymentu, który można poddać recyklingowi. Szacuje się, że niespełna 0,4% masy drewna i materiałów drewnopochodnych przeznaczonych do ponownego wykorzystania nie nadaje się do przerobienia. Ponadto na świecie zaledwie 15% drewna odpadowego poddaje się recyklingowi. To zdecydowanie za mało, kiedy uznaje się, że to drzewa są jednym z najważniejszych sprzymierzeńców w walce ze zmianą klimatu.
W poprzednim numerze „Przeglądu Komunalnego” przedstawiony został obszerny katalog czynów, które w prawie wewnętrznym państw członkowskich UE powinny być uznane za przestępstwa przeciw środowisku w rozumieniu nowej dyrektywy karnej.
Konieczność podnoszenia efektywności energetycznej sprawia, że Unia Europejska dąży do wdrożenia innowacyjnych rozwiązań, które prowadzą do transformacji gospodarki, w tym szczególnie sektora energetycznego i budowlanego. Bardzo dobrym przykładem jest przyjęcie przez Parlament Europejski aktualizacji dyrektywy EPBD (ang. Energy Performance of Buildings Directive), w której zaostrzono wymagania budowlane pod względem energetycznym.
Coraz większą wagę przywiązuje się do sposobu, w jaki produkujemy i konsumujemy. Pojęcia takie jak „ślad węglowy w produkcji” oraz debata na temat jego niwelowania stają się coraz bardziej powszechne w kontekście „tu i teraz”. Jednakże globalna perspektywa sięga dalej, a jej celem jest dążenie do neutralności klimatycznej do 2050 roku.
W Europie funkcjonuje łącznie ok. 570 instalacji MBP o zdolności przetwarzania ok. 55 mln ton (z ok. 513 mln Mg odpadów komunalnych w UE). Ich liczba może wciąż nieco wzrosnąć, zmieni się także sposób ich funkcjonowania.