Zamówienia publiczne wiążą się z tą sferą działalności państwa, która polega na nabywaniu dóbr, usług i robót budowlanych, a z uwagi na wartość zawieranych umów stanowią istotny element wspólnego rynku. Przed przystąpieniem do Unii Europejskiej Polska, podobnie jak wiele innych państw, traktowała zamówienia publiczne po części jako instrument dla wzmacniania własnego rynku i krajowych przedsiębiorców.
Wyrazem instrumentalizacji zamówień publicznych jest przede wszystkim stosowanie tzw. preferencji krajowych, które pozwalają zamawiającym na korzystniejszą ocenę ofert składanych przez przedsiębiorców krajowych lub ofert proponujących towary krajowe czy wykonanie usług przez pracowników krajowych. Stając się członkiem Unii Europejskiej, Polska musiała zaakceptować wszystkie reguły rządzące wspólnym rynkiem, który opiera się na swobodnym przepływie pracowników i kapitału oraz na swobodzie świadczenia usług, prowadzenia działalności gospodarczej i przepływu towarów. W trakcie tworzenia wspólnego rynku i znoszenia barier w handlu wewnątrzwspólnotowym zamówienia publiczne w wielu państwach członkowskich okazywały się jedną z przeszkód w realizacji celów zakładanych w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską. Było to powodem, dla którego ustawodawca wspólnotowy podjął działania harmonizujące...