Ochrona środowiska jest jednym z ważniejszych czynników uwzględnianych w procesie planowania i zagospodarowania przestrzennego. Niewątpliwie kwestie związane z zarządzaniem przestrzenią oraz ochroną środowiska bardzo mocno się ze sobą łączą. Współzależność pomiędzy treścią decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach a miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) może powodować (i w praktyce tak jest) liczne problemy prawne i proceduralne.

Ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, na wielu etapach uwzględniać będzie zagadnienia przestrzenne. W sytuacji, gdy uzyskanie tej decyzji jest obowiązkowe, będzie to stanowić warunek wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Sprawy z zakresu zagospodarowania przestrzennego oraz ochrony środowiska na tym etapie są odrębnymi postępowaniami, połączonymi jednak związkiem przyczynowo-skutkowym.

I tak, dla przykładu, jedna z gmin przyjęła koncepcję, w ramach której ustalała warunki zabudowy wyłącznie w oparciu o treść ostatecznych decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zgodnie z powyższym, w gminie tej wydanie pozytywnej decyzji środowiskowej skutkowało ? niejako automatycznie ? wydaniem pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy (i odwrotnie). Tego rodzaju rozstrzygnięcia administracyjne zostały jednak zakwestionowane przez strony postępowania, które wniosły odwołania do samorządowego kolegium odwoła...