Na wstępie należy zaznaczyć, że zmiana ekipy rządzącej spowodowała, iż koncepcja wdrażania postanowień tego aktu prawnego uległa modyfikacji. Według najnowszych informacji polski ustawodawca wywiąże się z obowiązków implementacyjnych nie poprzez uchwalenie całkowicie nowej ustawy kompleksowo uwzględniającej wszystkie nowe rozwiązania ustanowione na szczeblu unijnym, lecz poprzez nowelizację obecnie obowiązującej ustawy Prawo zamówień publicznych (P.z.p.) jedynie w zakresie tych przepisów, których wdrożenia ustawodawca unijny bezwzględnie wymaga. Pozostałe zmiany miałyby zostać wprowadzone w późniejszym okresie. Jest to możliwe, gdyż nie wszystkie rozwiązania przewidziane w dyrektywie klasycznej implikują po stronie państw członkowskich obowiązek implementacyjny. Część z nich ma charakter fakultatywny i może, acz nie musi, zostać uwzględniona na poziomie krajowych rozwiązań.

Niezależnie od istnienia (bądź nie) obowiązku polegającego na wdrożeniu odpowiednich regulacji do systemów krajowych, nie ulega wątpliwości, iż istnieje szereg postanowień dyrektywy klasycznej stanowiących istotne novum w porównaniu do rozwiązań dotychczas obowiązujących. Do takich zaliczyć należy przepisy dotyczące wykluczenia wykonawców, odrzucenia oferty oraz unieważniania postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Niniejsza publikacja stanowi omówienie tych instytucji na gruncie dyrektywy klasycznej. W ograniczonym zakresie zasadne wydaje się natomiast sięgnięcie do projek...