W poprzednim numerze ?Przeglądu Komunalnego? rozpoczęta została analiza przepisów, które wprowadziły nadzwyczajny tryb usuwania odpadów z miejsc ich gromadzenia. Są one zawarte w nowym art. 26a Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (DzU z 2019 r. poz. 701, ze zm., dalej jako u.o.), wprowadzonym ustawą nowelizującą z 19 lipca 2019 r. Poniżej nastąpi dalsza ich analiza.

Przepisy powinny mieć zastosowanie w przypadku, gdy odpady mogą spowodować bądź powodują powstanie zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi albo środowiska i z tych względów konieczne jest ich niezwłoczne usunięcie. Obowiązkiem podjęcia odpowiednich działań obciążony jest właściwy organ administracji publicznej i kwestia ustalenia tej właściwości była przedmiotem zainteresowania w ubiegłym miesiącu.

Podstawa prawna magazynowania

Obowiązek obciążający właściwy organ to obowiązek podjęcia działań bezpośrednio zmierzających do zapobieżenia zagrożeniu powodowanemu przez odpady poprzez ich usunięcie z miejsca, gdzie są zgromadzone. Inaczej niż w przypadku art. 26, nie musi to być miejsce nielegalnego, czyli prowadzonego z naruszeniem prawa gromadzenia odpadów, co oznacza, że zagrożenie mogą powodować odpady w danym miejscu magazynowane w zgodzie z przepisami ustawy, a ewentualnie także składowane. Ten ostatni sposób gromadzenia i jego potencjalne skutki są jednak wyłączone spod mocy obowiązującej art. 26a wyraźnym przepisem zawartym...