Biowłókniny przeszywane
Zbigniew Kaźmierczak
Biowłókniny to geotekstylia wykonywane z odpadów bawełnianych z umieszczonymi w runie nasionami traw. Włóknina spełnia rolę nośnika i jest całkowicie nieszkodliwa dla środowiska. W ciągu najdalej dwóch lat włóknina ulega całkowitemu rozkładowi pozostawiając zadarnioną powierzchnię gleby.
Prace nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin prowadziłem od 1989 r., ich celem było opracowanie metody zabezpieczenia skarp przed erozją wodną i wietrzną poprzez pokrywanie powierzchni bawełnianą włókniną przeszywaną. Należało znaleźć sposób równomiernego rozmieszczenia nasion trawy w wewnętrznych warstwach włókniny o grubości ca 3 mm i masie ca 200 g/m2, z regulowaną gęstością wsiewu, od 10 do 40 g/m2.
Nie było to łatwe, ponieważ koszty wytworzenia takiego wyrobu nie mogły zbytnio przekraczać kosztów włókniny i nasion ze względu na konkurencyjność metod hydroobsiewu, darniowania lub dywaników trawnikowych.
W 1990 r. do Urzędu Patentowego zgłoszone zostało rozwiązanie umożliwiające produkcję biowłóknin przeszywanych z nasionami roślin. W dalszym ciągu jednak prowadzone były badania nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin, szczególnie do rekultywacji i stabilizacji nadbrzeży i skarp ziemnych oraz stabilizacji trudnych, jałowych terenów, takich jak składowiska popiołów dymnicowych.
Wyniki uzyskane na poligonach na skarpach wysypisk, w elektrociepłowniach i na wydmach szarych potwierdziły, że za...
Biowłókniny to geotekstylia wykonywane z odpadów bawełnianych z umieszczonymi w runie nasionami traw. Włóknina spełnia rolę nośnika i jest całkowicie nieszkodliwa dla środowiska. W ciągu najdalej dwóch lat włóknina ulega całkowitemu rozkładowi pozostawiając zadarnioną powierzchnię gleby.
Prace nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin prowadziłem od 1989 r., ich celem było opracowanie metody zabezpieczenia skarp przed erozją wodną i wietrzną poprzez pokrywanie powierzchni bawełnianą włókniną przeszywaną. Należało znaleźć sposób równomiernego rozmieszczenia nasion trawy w wewnętrznych warstwach włókniny o grubości ca 3 mm i masie ca 200 g/m2, z regulowaną gęstością wsiewu, od 10 do 40 g/m2.
Nie było to łatwe, ponieważ koszty wytworzenia takiego wyrobu nie mogły zbytnio przekraczać kosztów włókniny i nasion ze względu na konkurencyjność metod hydroobsiewu, darniowania lub dywaników trawnikowych.
W 1990 r. do Urzędu Patentowego zgłoszone zostało rozwiązanie umożliwiające produkcję biowłóknin przeszywanych z nasionami roślin. W dalszym ciągu jednak prowadzone były badania nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin, szczególnie do rekultywacji i stabilizacji nadbrzeży i skarp ziemnych oraz stabilizacji trudnych, jałowych terenów, takich jak składowiska popiołów dymnicowych.
Wyniki uzyskane na poligonach na skarpach wysypisk, w elektrociepłowniach i na wydmach szarych potwierdziły, że za...
