Projektowanie terenów zieleni jest doskonałym pretekstem do uwzględnienia potrzeb pozaludzkich użytkowników parków i skwerów. Żyjemy w coraz bardziej uporządkowanych przestrzeniach, które nie sprzyjają zwierzętom. Koszone trawniki, otwarte przestrzenie czy dokładnie uszczelnione budynki nie są miejscami, w których notowane są duże ilości miejskiej fauny.

Przeciwieństwem tego są gęste zakrzewienia, tereny parków postrzegane jako nieuporządkowane czy części budynków nieużytkowane przez ludzi, takie jak stare strychy, niepozorne szczeliny czy kominy fabryczne. W przytoczonych w tekście przykładach z Niemiec bierze się pod uwagę potrzeby zwierząt. Nie bez znaczenia jest także odpowiednia edukacja użytkowników tych obszarów – zrozumienie ekologii zwierząt zwiększa ich szanse na przetrwanie w przestrzeniach zurbanizowanych.

Mauerpark – park Muru

Mauerpark, czyli park Muru, został utworzony na początku lat 90. XX w. w miejscu przebiegu muru berlińskiego. Teren ten od czasu włączenia go w granice miasta pozostawał obszarem niezabudowanym – na początku XIX w. utworzono tam plac ćwiczebny dla wojska pruskiego. Około 1900 r. teren wokół placu był już ściśle zabudowany i stał się miejscem odpoczynku dla mieszkańców. W 1951 r. w tym miejscu wybudowano stadion i&nb...