Przestrzeń miejska charakteryzuje się ciągłą dynamiką zmian i wieloma szkodliwymi dla przyrody czynnikami. Najtrudniej w takim środowisku odpowiednio zaplanować i utrzymać rośliny długowieczne, jakimi są drzewa.

To właśnie one stają się jednym z najgorętszych tematów poruszanych podczas planowania nowych inwestycji miejskich. Zasadność tych inwestycji budzi skrajne emocje, zwłaszcza gdy kolidują one z istniejącym zadrzewieniem. W Polsce obecnie najczęściej spotykanym problemem są kolizje inwestycji drogowych (ścieżki rowerowe, miejsca parkingowe, podjazdy, chodniki, place miejskie) z systemami korzeniowymi istniejących drzew. W znacznej większości stosowanym rozwiązaniem jest usunięcie drzewa i wykonanie nowych nasadzeń w innym miejscu w ramach kompensacji przyrodniczej (art. 3 pkt 8 Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, DzU z 2013 r. poz. 1232). W ogólnym bilansie ekologicznym ponosimy stratę. W miarę wzrostu świadomości decydentów coraz częściej jednak da się zauważyć stosowanie nowoczesnych rozwiązań umożliwiających prowadzenie prac w obrębie systemu korzeniowego. W ogólnym rozrachunku skutkuje to zaadaptowaniem istniejących, dorosłych egzemplarzy drzew do nowej przestrzeni.

Dziedziczenie „problemu”

Nie można winić poprzednich pokoleń za chęć zazielenia...