Proekologiczne tendencje w rewitalizacji terenów zdegradowanych, zwłaszcza w otoczeniu rzek i zbiorników wodnych, bazują na wyjątkowym znaczeniu wody w ujęciu przyrodniczym, kulturowym, estetycznym i dydaktycznym. Wartość poznawcza procesów hydrologicznych zwiększa bowiem odpowiedzialność społeczną za jej ochronę.

Nowo projektowane aranżacje wodne lub istniejące zbiorniki po rekultywacji stają się nieodłącznym symbolem myślenia o zrównoważonym rozwoju i ochronie różnorodności biologicznej. Pozostawione kanały, śluzy, zbiorniki pożarowe oraz instalacje chłodzące stanowią intrygujący element rzeźbiarski na terenach poprzemysłowych. Tworzą nową tożsamość i tło dla wydarzeń kulturalnych oraz sportowych. W zrewitalizowanym Zagłębiu Ruhry, w koksowni Zollverein w Essen, dawny kontener dziś stanowi otwarty basen kąpielowy, a kanał staje się lodowiskiem w czasie zimy. Śluzy i kanały w dokach londyńskich umożliwiają zacumowanie łodzią lub jachtem przed oknami domu. Kaskady i wulkany wodne w towarzystwie elementów wodnego placu zabaw występują w parku Narodów (60 ha) na terenie dawnej rafinerii w Lizbonie, co jest nawiązaniem do morskiej potęgi żeglarskiej Portugalii. Tam nawet rekreacyjny trawnik przybiera kształt spadającej kropli wody. W Australii popularne stały się interaktywne ogrody zabaw wodnych, chociażby w nagrodzonym Pirrama Park i Sydney Darling Harbour, gdzie na powierzchni ponad 0,5 ha można bawić się przy użyciu wody. Występują tu uproszc...