Infrastruktura wodno-ściekowa należy do tzw. infrastruktury krytycznej, a więc kluczowej dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa i jego obywateli. Zgodnie ze wskaźnikiem efektywności środowiskowej za 2020 r. (ang. Environmental Performance Index) krajami, które najlepiej radzą sobie z zagospodarowaniem ścieków są Malta, Holandia i Luksemburg. Jeden z wiodących krajów w zakresie zaawansowania systemów kanalizacyjnych to nasi sąsiedzi – Niemcy. Zajmują w rankingu 8. miejsce. Polska sklasyfikowana jest na 40. miejscu, więc chyba nie najgorzej, biorąc pod uwagę, że jest to ranking światowy.
Ogólne odczucie, że miasto nie jest obiektem przyrodniczym, szczególnie w aspekcie cennych elementów przyrody, może okazać się błędne. Wśród różnych typów obszarów zielonych w mieście występują też naturalne i półnaturalne zbiorowiska, kształtowane przez dwa zasadnicze czynniki: przyrodniczy i antropogeniczny. Paradoksalnie, obszary zielone stanowią istotny element przestrzeni zurbanizowanej.
Budowa domów o dopuszczalnej powierzchni zabudowy do 70 m2 bez nadmiernych formalności to jeden z instrumentów „Polskiego Ładu”, dotyczących ułatwienia Polakom wejścia w posiadanie samodzielnego mieszkania.
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczy 70 mln zł dla samorządów lub ich związków – z dofinansowaniem sięgającym nawet 100% – na przedsięwzięcia w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż wód termalnych. Nabór wniosków w ramach II konkursu programu priorytetowego „Udostępnianie wód termalnych w Polsce” odbędzie się w terminie od 3 stycznia do 30 czerwca 2022 r.
Wiślana Trasa Rowerowa może być niezwykłą atrakcją turystyki, nie tylko rowerowej, w Polsce. Wystarczy wziąć przykład z krajów Europy Zachodniej. Aby powtórzyć ich sukces, konieczne jest współdziałanie wielu samorządów wojewódzkich. The European Greenways Association zachęca do budowy tras rowerowych w dolinach rzecznych. Rzeki w dziejach ludzkości, gdy nie było jeszcze kolei i dróg, pełniły podstawową funkcję komunikacyjną. Obecnie pasy przybrzeżne rzek są doskonałymi korytarzami komunikacyjnymi dla stworzenia infrastruktury rowerowej ze względu na małe pochylenia i przewyższenia oraz niezależne prowadzenie od dróg samochodowych, z dala od spalin i hałasu. W miastach – z uwagi na to, że zazwyczaj rzeki przepływają przez ich centra i omijają wszelkie przeszkody terenowe – stanowią najczęściej bezkolizyjny korytarz łączący centrum z dzielnicami peryferyjnymi. Jak to się robi w Europie?