Chemiczne czyszczenie odzieży stanowi jedną z popularniejszych i z pewnością bardziej potrzebnych form usług. Praktycznie wszystkie czyszczalnie odzieży mają w nazwie określenie „ekologiczna”. Deklaracje co do ekologicznego charakteru oferowanej usługi są motywowane różnymi względami, przy czym w prawie jednej trzeciej przypadków są to względy marketingowe, stosowane jako „chwyt” reklamowy (patrz rysunek). Nierzadko właściciele, a zwłaszcza pracownicy czyszczalni nie potrafią podać racjonalnego, z ekologicznego punktu widzenia, uzasadnienia dla złożonej deklaracji środowiskowej.
Ubocznym efektem działalności ekologicznych czyszczalni odzieży jest produkowanie niebezpiecznych odpadów, chociaż, co należy wyraźnie podkreślić, powstaje ich znacznie mniej niż w przypadku czyszczenia odzieży w sposób indywidualny.
Do chemicznego czyszczenia odzieży stosowane są różnego typu rozpuszczalniki, najczęściej chlorowcoorganiczne, np. tetrachloroetylen znany pod nazwą handlową „PER”. Powstające odpady można więc sklasyfikować zgodnie z katalogiem odpadów w grupie 14 jako:
  • 14 06 – Odpady z rozpuszczalników organicznych, chłodziw i propelentów w pianach lub aerozolach,
  • 14 06 02* – Inne chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki i mieszaniny rozpuszczalników,
  • 14 06 03* – Inne rozpuszczalniki i mieszaniny rozpuszczalników,
  • 14 06 04* – Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki ch...