Podstawowym europejskim aktem prawnym dotyczącym opakowań i gospodarki odpadami opakowaniowymi jest dyrektywa 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych1. Dyrektywa ta nie odnosi się do określonych rodzajów opakowań, zawiera jedynie podstawowe wymagania dotyczące ich składu, projektowania i konstrukcji.

Wymagania dotyczące składu opakowań zawarte są w aneksie II do dyrektywy. Znajdują się tu m.in. wytyczne dla producentów produkujących opakowania, związane z ich produkcją i składem surowcowym. Powinny być one wytwarzane w sposób zapewniający ograniczenie ich objętości i masy do niezbędnego minimum, wymaganego do spełnienia ich funkcji, z uwzględnieniem oczekiwań użytkownika, powinny też zawierać możliwie najmniejszą ilość substancji stwarzających zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska, a maksymalna zawartość ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu nie może przekraczać 100 mg/kg. Opakowania powinny być projektowane, wytwarzane i wprowadzane do obrotu w sposób umożliwiający ich późniejsze wielokrotne użycie i odzysk, w tym odzysk energii oraz biodegradację i kompostowanie.
Dostosowanie naszego prawodawstwa do wymagań UE w tym zakresie nastąpiło m.in. poprzez ustawę o opakowaniach i odpadach opakowaniowych2, która w art. 5 precyzuje wymagania dotyczące kryteriów, jakie powinny spełniać opakowania.

Normy zharmonizowane
Podstawowe wymagania zawarte w dyrektywie są uz...