Współczesne opracowania arborystyczne często stoją w sprzeczności z aksjomatami nauki o drewnie, zawartymi w klasycznej literaturze. Wynika to m.in. z jakości tłumaczeń. W jakim zatem celu nadaje się nowe, często błędne nazwy elementom już dawno zdefiniowanym?

Wzrost świadomości społecznej o korzyściach płynących z obecności drzew w mieście i zagrożeniach spowodowanych przez zaniedbania w ich kontroli i pielęgnacji przyczynił się do usprawnienia systemu administracji i zarządzania drzewami w wielu krajach europejskich. Przykładowo w Anglii, w myśli przepisów prawa, właściciel drzew powinien prowadzić ewidencję stanu zdrowia drzewa i jest zobligowany do minimalizowania zagrożenia złamania się lub wywrócenia drzewa i przeciwdziałania skutkom wypadku. W hrabstwie Kornwalia prowadzi się regularną, dwuetapową kontrolę drzew przy wykorzystaniu systemu ELM (elektroniczny menedżer zieleni). Szczegółową diagnozę ich stanu przeprowadzają osoby z rozległą wiedzą i doświadczeniem arborystycznym1. Również w miastach niemieckich lub austriackich działają systemy zarządzania drzewami miejskimi (Baumkataster), oparte na regularnej kontroli drzew prowadzonej przez wyszkolonych inspektorów według standardu (Baumkontrollrichtlinie) określonego przez stowarzyszenie FLL (Forschungsgesellschaft Landschaftsentwicklung Landschaftsbau)2.

Działania współczesnej arborystyki

W P...