Jak już kilkakrotnie na łamach ?Przeglądu Komunalnego? wskazywano, podstawowym podmiotem planowania przestrzennego są władze gminy, choć można wyróżniać też inne ? np. województwo. Nie oznacza to jednak, że zawsze wyzwania związane z planowaniem przestrzennym można zamknąć w granicach administracyjnych danej jednostki samorządu terytorialnego.

Przełamaniu tego ujęcia mają służyć obszary funkcjonalne. Zgodnie z art. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przez obszar funkcjonalny należy rozumieć obszar szczególnego zjawiska z zakresu gospodarki przestrzennej lub występowania konfliktów przestrzennych, który:

  • stanowi zwarty układ przestrzenny,
  • składa się z funkcjonalnie powiązanych terenów, charakteryzujących się wspólnymi uwarunkowaniami i przewidywanymi jednolitymi celami rozwoju.

Z kolei typem obszaru funkcjonalnego jest miejski obszar funkcjonalny ośrodka wojewódzkiego. Obejmuje on miasto będące siedzibą władz samorządu województwa lub wojewody oraz jego bezpośrednie otoczenie, powiązane z nim funkcjonalnie. We wskazanej definicji ważna wydaje się zwartość przestrzenna, występowanie szczególnych zjawisk i funkcjonalne powiązanie, przejawiające się wspólnymi uwarunkowaniami i celami rozwoju.

Podział obszarów funkcjonalnych

Szczególne zjawiska z zakresu gospodarki przestrzennej mogą obejmować zróżnicowaną problematykę. Nie można traktować ich j...