Jednym z wyznaczników pracy architekta krajobrazu jest kategoria własności, która odnosi się do obiektu pracy zawodowej. Wyróżnia on trzy główne obszary działania zawodowego: przestrzeń prywatną, prywatno-publiczną oraz publiczną. Kategorie te mogą być inaczej wyrażone, bardziej rozdrobnione, jednak zasada jest podobna.

W przypadku zajmowania się przestrzeniami publicznymi często praktykowanym modelem jest współpraca pomiędzy miastem lub gminą a wybranym biurem architektury krajobrazu. W artykule ukazano zróżnicowane przykłady z perspektywy praktyka, zwłaszcza w kontekście współpracy prywatno-publicznej.

Plan ramowy Ogrodów Wystawowych Bad Iburg 2017, zamawiający: miasto Bad Iburg

To klasyczny i bardzo prosty przykład (rys. 1). Zamówienie następuje w ramach porozumienia między miastem a biurem projektowym. Organizowane będą spotkania z mieszkańcami, poszczególnymi ekspertami z zakresu ekonomii i gospodarki, przyrody oraz natury, kultury, sztuki, turystyki a także z lokalnymi przedsiębiorcami i producentami. Obszarem objętym planowaniem są tylko tereny należące do miasta, zatem dodatkowe problemy własnościowe nie istnieją. Należy jedynie zintegrować interesy wymienionych grup, uwzględnić opinie i ekspertyzy specjalistów oraz nie przekroczyć przewidzianych kosztów.

Opracowanie zostało skierowane do ministerstwa danego landu w celu aplikowania o możliwość realizacji Ogrodów Wystawowych na terenie mi...