Transport azbestu w środowisku naturalnym
Skały, gleba oraz wyroby i odpady zawierające azbest wraz z ich eksploatacją, obróbką mechaniczną, naturalnymi procesami postępującej degradacji, erozji i starzenia – wszystkie te czynniki powodują uwalnianie się włókien azbestu do otoczenia.
Włókna te, jako elastyczne i odporne na czynniki chemiczne i środowiskowe, najczęściej ulegają podziałowi wzdłużnemu, trafiając do obiegu w środowisku naturalnym za pośrednictwem powietrza lub wody. W powietrzu mogą przebywać dystanse wielu tysięcy kilometrów1. Mogą się też przedostać do gruntu, w którym na ogół kończą transport. Włókna azbestu mogą przechodzić do wody bez pośrednictwa powietrza – w przypadku kontaktu wód szczelinowych ze skałami zawierającymi azbest2. Podobne zjawisko występuje w rurach azbestowo-cementowych, w których w podobnych warunkach mogą występować nawet 2 mln wł./l3. Badania własne, prowadzone nad określeniem ilości włókien azbestu w różnych mediach, wykazały, iż w wodzie pitnej pochodzącej z rur azbestowo-cementowych jest ok. 50 tys. wł./l, a w ściekach pochodzących z elektrolizy w zakładach chemicznych – 0,00015 g/l.
Azbest jest więc naturalnym, choć niepożądanym elementem środowiska człowieka. Pojawia się najczęściej tam, gdzie surowiec skalny jest wydobywany, przetwarzany i używany w formie wyrobów lub tam, gdzie były wytwarzane te wyroby oraz tam, gdzie są one demontowane i poddawane obróbce mechanicznej, rozładunkowi itp.
<...
Włókna te, jako elastyczne i odporne na czynniki chemiczne i środowiskowe, najczęściej ulegają podziałowi wzdłużnemu, trafiając do obiegu w środowisku naturalnym za pośrednictwem powietrza lub wody. W powietrzu mogą przebywać dystanse wielu tysięcy kilometrów1. Mogą się też przedostać do gruntu, w którym na ogół kończą transport. Włókna azbestu mogą przechodzić do wody bez pośrednictwa powietrza – w przypadku kontaktu wód szczelinowych ze skałami zawierającymi azbest2. Podobne zjawisko występuje w rurach azbestowo-cementowych, w których w podobnych warunkach mogą występować nawet 2 mln wł./l3. Badania własne, prowadzone nad określeniem ilości włókien azbestu w różnych mediach, wykazały, iż w wodzie pitnej pochodzącej z rur azbestowo-cementowych jest ok. 50 tys. wł./l, a w ściekach pochodzących z elektrolizy w zakładach chemicznych – 0,00015 g/l.
Azbest jest więc naturalnym, choć niepożądanym elementem środowiska człowieka. Pojawia się najczęściej tam, gdzie surowiec skalny jest wydobywany, przetwarzany i używany w formie wyrobów lub tam, gdzie były wytwarzane te wyroby oraz tam, gdzie są one demontowane i poddawane obróbce mechanicznej, rozładunkowi itp.
<...
