Festiwale muzyczne pokazują, że ochrona środowiska nas nie obchodzi

Jeżdżę na Woodstock od lat. Uwielbiam ten festiwal, nawet razem z towarzyszącymi mu niekoniecznie przyjemnymi zapachami. To jego element składowy, ale kilka „mniej sterylnych” dni w kilkusettysięcznym tłumie jeszcze nikogo nie zabiło. Byłem, żyję, polecam.

Jednak po tegorocznej edycji nasunęła mi się smutna refleksja. Po tym co widziałem, stawiam tezę, że dla większości z nas racjonalne gospodarowanie odpadami to puste słowa. To niby oczywistość, ale właśnie na Pol’and’Rock Festival – bo tak od tego roku brzmi nazwa festiwalu Woodstock – widać to jak na dłoni.

Krok w dobrym kierunku…

– Pol’and’Rock Festival chce być imprezą ekologiczną. Bacznie śledzimy najnowsze rozwiązania i co roku wprowadzamy „zielone” nowości. Na terenie festiwalu rozmieszczone są punkty, w których możesz oddać swoje śmieci, a my zadbamy o ich recycling. Przygotowaliśmy dla Was kilkadziesiąt tysięcy worków, które będziemy Wam w czasie Festiwalu rozdawać. Śmieci będziecie mogli zostawić w  ponad 30 specjalnie utworzonych punktach na terenie całego Festiwalu – czytamy na stronie organizatora.

I rzeczywiście, punkty były dobrze widoczne, a część uczestników wzięło sobie do serca te prośby: jedni odnosili worki w wyznaczone miejsca, inni uczestniczyli w konkursie polegającym na dostarczeniu do specjalnej strefy jak największej ilości aluminium i plastiku, jeszcze inni jeździli pojazdami napędzanymi energią elektryczną.

Warto pochwalić te ekologiczne i PR-owe zabiegi. Szkoda tylko, że ten rodzaj edukacji w skali kilkusettysięcznego tłumu to nawet nie kropla w morzu potrzeb.

…i dreptanie w miejscu

Co roku z terenu festiwalu wywożone jest około 400 ton odpadów. Jednak „teren festiwalu” nie obejmuje ogromnego obszaru wokół niego. Po zakończeniu imprezy sprzątaniem zajmuje się firma wynajęta przez organizatorów. Oficjalne sprzątanie uznaje się za zakończone, gdy teren skontrolują kostrzyńscy urzędnicy.

A trzeba wiedzieć, że przy samym festiwalu powstaje miasto – z ogromnymi prywatnymi parkingami, campingami, stoiskami gastronomicznymi i leśnymi obozami. Ich mieszkańcy i użytkownicy bardzo nie sprzątają nawet po sobie. Stąd hałdy śmieci widoczne przy każdym niemal słupie, drodze i szlaku przemierzanym przez festiwalowiczów. Może nawet same hałdy nie są problemem, bo przynajmniej śmieci leżą jednym miejscu. Większym są odpady leżące na środku dróg.

Zastanawiam się, na jakim poziomie jest edukacja ekologiczna, skoro puszkę, plastikowy kubek, miskę, kartonik czy butelkę ogromna liczba woodstkockowiczów nadal rzuca pod nogi.

Warto dać szansę

Nie całą winę można zrzucać na uczestników festiwalu, którzy przez kilka dni bawią się i to najczęściej na lekkim rauszu. Może trzeba pomyśleć za nich i dać im możliwość, nie tyle zbierania odpadów do biodegradowalnych worków, ile produkowania ich mniejszej ilości?

Tymczasem na wszystkich niemal stoiskach wciąż królują plastikowe, w najlepszym wypadku papierowe, jednorazówki: talerzyki, sztućce, miseczki, puszki, butelki i kubki. Nie jest do tylko domeną Woodstocku, bo wystarczy przejść się na pierwszy lepszy osiedlowy festyn.

Ale Woodstock to nie festyn, to jeden z największych festiwali w Europie. I nie rozumiem dlaczego jeden z głównych sponsorów wciąż nie wprowadza – choćby częściowego – systemu kaucyjnego za plastikowe kubki, skoro takie rozwiązania można natrafić już na innych, mniejszych muzycznych imprezach. Oczywiście takie rozwiązanie musiałoby kosztować znacznie więcej niż jednorazowe kubki i uruchomienie punktu, w którym można oddać plastik. Warto być jednak mądrzejszym i pozorowanymi działaniami nie iść śladami twórców ekościemy spod znaku “plastik nie jest taki zły“. Jest i, jak widać, jest wszechobecny.

Pol’and’Rock mógłby stanowić doskonały przykład realnych, przynoszących wymierny skutek, działań ekologicznych wprowadzanych na gigantyczną skalę. Na razie – z całym szacunkiem do organizatorów – wspomniane akcje sprawiają wrażenie, jakby ich pomysłodawcy wychodzili z założenia, że lepiej leczyć niż zapobiegać.