Przed trzema miesiącami weszła w życie znowelizowana w szerokim zakresie w lipcu ub.r. ustawa o prowadzeniu polityki rozwoju, w swym pierwotnym zapisie pochodząca jeszcze z 2006 r. Wielokrotnie wcześniej zmieniana, przynosi w swej najnowszej edycji nowe regulacje dla każdego z poziomów planowania rozwoju, w których eksponuje się, już w jednym z pierwszych artykułów, konieczność jego prowadzenia w wymiarach społecznym, gospodarczym i przestrzennym.

Jak dotąd, ten ostatni wymiar albo w ogóle nie pojawiał się w strategiach rozwoju, albo był traktowany niezwykle marginalnie. Jak będzie on uwzględniany w aspekcie praktycznym – zobaczymy.

ZINTEGROWANY SYSTEM PLANOWANIA ROZWOJU

Przyjęte w ustawie regulacje składają się na pierwszy etap budowy zintegrowanego systemu planowania rozwoju, obejmującego łącznie planowanie strategiczne (społeczno-gospodarcze) i przestrzenne. Zapowiedziano ją jeszcze w końcu 2018 r. w „Systemie zarządzania rozwojem Polski” – podstawowym kierunkowym dokumencie rządowym dla tego zakresu. Drugi etap budowy tego systemu ma być wprowadzony w pełni w życie w odleglejszej perspektywie, bo do ok. 2025 r. W związku z tym, że nie towarzyszy tym regulacjom już od wielu lat zapowiadana reforma systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego (zasygnalizowana w 2019 r. upublicznieniem szkicowego projektu ustawy Prawo o planowaniu i zagospodarow...